Best 9 quotes of Dorota Terakowska on MyQuotes

Ciekawe, że krew indywidualnego człowieka, krojonego na szpitalnym stole, wciąż robi wrażenie - a krew tysięcy ludzi, zabijanych w coraz to nowych wojnach, wszystkim jest obojętna.

Dla niej był(...) to jedyny naprawdę piękny i szczęśliwy okres życia. Jedyny, w którym zderzenie ambicji i marzeń z rzeczywistością nie przyniosło ujemnego bilansu. Jedyny, w którym wierzyła, iż można osiągnąć wszystko.

Gdy przemierzasz świat, wciąż zmieniając miejsca pobytu, ludzie wydają się lepsi. Powietrze jest lżejsze i czystsze, a trawa bardziej zielona, śpiew ptaków bardziej melodyjny, a zachody słońca za każdym razem inne.

Głos Bogów jest słabo słyszalny, a oni sami bywają omylni; to tylko ludzie, w ich imieniu, uzurpują sobie prawo do nieomylności.

karać w ramach prawa - to jeszcze nie znaczy to samo, co czynić ład moralny.

Księgi to też żywi ludzie. To przecież ludzie je stworzyli, oni spisywali je z mozołem i iluminowali. Gdy palisz księgę, to tak, jakbyś palił człowieka.

Niczego nie rozumiesz, a niewiele czujesz. Nie będę próbował ci tego tłumaczyć, bo zrozumienie jest ponad twoje możliwości. Trzymasz się kurczowo tego, co zapisano w księgach, lecz przecież w księgach nie zapisano wszystkiego. Każdy pomijał to, co mu było niewygodne, lub palił księgę, uznaną przez siebie za heretycką, choć dla innych była księgą świętą. Ludzie są omylni i słabi.

Niepewność jest taka smutna i wystawia na ciosy, a wątpliwości rozdzierają ciało równie mocno jak katowskie obcęgi.

Wdzięczność ma najkrótszą pamięć ze wszystkich ludzkich uczuć.