Best 7 quotes in «lewis quotes» category

Geleceği görebilmek için tarih bilmek çok önemli. Birey için hafıza neyse bir ulus için de tarih odur. Tarihini çarpıtan bir toplum nörotik bir kişi, tarihini bilmeyen bir toplum ise hafızasını kaybetmiş insan gibidir.

...a flabby lemon and pink giant, who hung his mouth open as though he were an animal at the zoo inviting buns--especially when the ladies were present. [on fellow Brit Ford Madox Ford]

I don't know what you mean by 'glory,'" Alice said. Humpty Dumpty smiled contemptuously. "Of course you don't---till I tell you. I meant 'there's a nice knock-down argument for you!'" "But glory' doesn't mean 'a nice knock-down argument,'" Alice objected. "When I use a word," Humpty Dumpty said, in rather a scornful tone, "it means just what I choose it to mean---neither more nor less." "The question is," said Alice, "whether you can make words mean so many different things." "The question is," said Humpty Dumpty, "Which is to be master---that's all." Alive was too much puzzled to say anything, so after a minute Humpty Dumpty began again. "They've a temper, some of them---particularly, verbs, they're the proudest---adjectives you can do anything with, but not verbs---however, I can manage the whole lot! Impenetrability! That's what I say!

He was like a damaged bird. And they always die, she thought.

I do not think I have ever seen a nastier-looking man... Under the black hat, when I had first seen them, the eyes had been those of an unsuccessful rapist. [on Brit poet Percy Wyndham Lewis]

They can take tomorrow and the plans we made They can take the music that we'll never play All the broken dreams, take everything Just take it away but they can never have yesterday They can take the future that we'll never know They can take the places that we said we would go All the broken dreams, take everything Just take it away but they can never have yesterday

Tırtıl'la Alice sessizlik içinde bir süre bakıştılar; neden sonra Tırtıl, nargilesinin marpucunu ağzından çıkarıp, cansız, uykulu bir sesle Alice'e 'Kimsin sen?' diye sordu. Bu soru, sohbete koyulmak için çok da cesaret verici bir başlangıç değildi. Alice, oldukça mahcup bir tavırla şöyle dedi: 'Şey efendim, yani aslında şu an tam bilmiyorum. En azından bu sabah kalktığımda kim olduğumu biliyordum, ama o zamandan beri birkaç kez değiştim galiba.' 'Ne demek istiyorsun?' dedi Tırtıl sert bir tavırla. 'Kendinden söz et bakalım.' 'Kendimden söz edemem, efendim,' dedi Alice, 'çünkü ben ben değilim ki, anlatabiliyor muyum?' 'Anlatamıyorsun,' dedi Tırtıl. 'Özür dilerim, ama daha fazla açıklayamayacağım,' diye yanıt verdi Alice kibarca, 'çünkü kendim bile anlamıyorum ki bu durumu;bir gün içinde bu kadar farklı boylarda olmak insanın kafasını allak bullak ediyor.' 'Etmez,' dedi Tırtıl. 'Pekala, size henüz öyle gelmiyor olabilir,' dedi Alice, 'ama düşünün ki önce bir krizalite -hani bir gün dönüşeceksiniz ya- sonra da bir kelebeğe dönüşmek zorunda kaldığınızda, sanırım kendinizi biraz tuhaf hissedersiniz, öyle değil mi?' 'Hiç de hissetmem,' dedi Tırtıl. 'Peki, belki sizin duygularınız farklı olabilir,' dedi Alice, 'tek bildiğim, bunların bende tuhaflık yarattığı.' 'Sen!' dedi, Tırtıl tepeden bakarak, 'Kimsin sen?' Bu soru her şeyi yeniden başa döndürmüştü.