Best 66 quotes in «polish quotes» category

Poetry is something that disturbs the mainstream with minor things and it is something that breaks down active discrimination with passive things, and it can break down something that polishes the filthy things with filthy things.

My one concession to American sensibilities was to remove my nail polish.

Words are like diamonds. Polish them too much, and all you get are pebbles.

Prototype, then polish. Get it working before you optimize it

Well, I'm Czech, but Polish, Czech, no matter, it's my name.

To have properly studied the liberal sciences gives a polish to our manners, and removes all awkwardness.

Pierre and Marie (then Maria Sklodowska, a penniless Polish immigrant living in a garret in Paris) had met at the Sorbonne and been drawn to each other because of a common interest in magnetism.

Ah, Houellebecq. I’ve only read him in English translations so I’m sure I’m not getting the full greatness of his work, but golly, he writes better sex scenes than anyone else alive.

A jej makijaż wyglądał na zrobiony w ciemnej szafie kulkami do paintballu.

You can be a Polish American, or an Arab American, or a Greek American but you can't be English American. Why not?

You can't polish a turd.

Ciekawe, że krew indywidualnego człowieka, krojonego na szpitalnym stole, wciąż robi wrażenie - a krew tysięcy ludzi, zabijanych w coraz to nowych wojnach, wszystkim jest obojętna.

As a child I put my finger in the fire to become a saint. As a teenager every day I would knock my head against the wall. As a young girl I went out through a window of a garret to the roof in order to jump. As a woman I had lice all over my body. They cracked when I was ironing my sweater. I waited sixty minutes to be executed. I was hungry for six years. Then I bore a child, they were carving me without putting me to sleep. Then a thunderbolt killed me three times and I had to rise from the dead three times without anyone’s help. Now I am resting after three resurrections.

Brakuje mi słowa. Chodzi o odwrotność świętości. - Profanum? - odparł Cień. - Nie. Chodzi mi o miejsca mniej święte niż każde inne. O ujemnej świętości. Miejsca, w których nie da się postawić żadnej świątyni, których ludzie unikają, a jeśli już je odwiedzą, znikają jak najszybciej mogą. Jedynie bogowie mogą stąpać po tych miejscach, jeśli oczywiście ktoś ich do tego zmusi. - Nie wiem - rzekł Cień. - Nie sądzę, by istniało takie słowo. - Cała Ameryka jest trochę taka - wyjaśnił Czernobog. - To dlatego nie jesteśmy tu mile widziani. Ale środek... on jest najgorszy. Zupełnie jak pole minowe. Wszyscy stąpamy tam zbyt ostrożnie, by odważyć się naruszyć rozejm.

Allow God to use the difficulties and disappointments in life as polish to transform your faith into a glistening diamond that takes in and reflects His love.

Boli mnie głowa, jak o tym myślę, i boli mnie w piersi, jak nabieram powietrza, żeby powiedzieć, że boli mnie głowa, jak o tym myślę.

Instynkt życia najtrudniej zabić. Widziałem ludzi, którzy im głębiej staczali się w upodlenie, tym gwałtowniej pragnęli przetrwać wszystko i ocalić siebie.

Gdy przemierzasz świat, wciąż zmieniając miejsca pobytu, ludzie wydają się lepsi. Powietrze jest lżejsze i czystsze, a trawa bardziej zielona, śpiew ptaków bardziej melodyjny, a zachody słońca za każdym razem inne.

Głos Bogów jest słabo słyszalny, a oni sami bywają omylni; to tylko ludzie, w ich imieniu, uzurpują sobie prawo do nieomylności.

I believe that each person has a favorite place, a tree, a mountain, or a beach which they want to come back to, even if the return can only take place in the boundaries of their imagination.

I’d like to see more stand-up routines venture into depicting tragedy. It’s conventional to give people a humorous cathartic release; now I’d love to hear stand-up tragedy that would reduce the audience to exhausted tears.

Czy to możliwe, że mówiący po polsku ludzie są zdolni do takiej podłości? Przecież my jesteśmy szlachetni. Nasz naród to samo dobro. Co złe, to nie my. Wszystko co złe, to oni. Tylko oni. My nie, my walczymy tylko w słusznych sprawach. A jak już walczymy, to w sposób szlachetny. Szlachetnie zabijamy, a nie po barbarzyńsku.

I flow like a butter in the nailed pan I stole. I also kept the nail, to polish and use as a means of teleportation.

Ludzie nie zaklepują sobie innych ludzi. Podejmują świadomą decyzję, że będą z nimi. To wymaga wiary. Rysujesz koło na piasku i zgadzasz się w nim stać, i wierzyć w nie.

I want to be able to share the place I come from, just like I would share a piece of fresh Polish bread.

- Macie akta - odparł. - To było samobójstwo. - O tak. Skoro w to wierzysz, to dlaczego przyznałeś się do winy i poprosiłeś o osobną celę? - Bałem się. Samobójstwa bywają zaraźliwe.

Można odejść na zawsze, by stale być blisko.

Never talk to waiters like that," Kit said. "Can I help it," he said, "if I only went one year to finishing school?" "It isn't manners," she said like a sensible schoolteacher quietly disciplining a small boy, "it just isn't smart." I thought of the time I first told him not to say ain't. He took this the same way, a little peeved but making mental notes. I noticed he was never too much of an egotist to take criticism when he knew it would help. It was part of his genius for self-propulsion. I was beginning to see what Kit had for Sammy. Of course she stood for something never within his reach before. But it was more than that. Sammy seemed to know that his career was entering a new cycle where polish paid off. You could almost see him filing off the rough edges against the sharp blade of her mind.

Niczego nie rozumiesz, a niewiele czujesz. Nie będę próbował ci tego tłumaczyć, bo zrozumienie jest ponad twoje możliwości. Trzymasz się kurczowo tego, co zapisano w księgach, lecz przecież w księgach nie zapisano wszystkiego. Każdy pomijał to, co mu było niewygodne, lub palił księgę, uznaną przez siebie za heretycką, choć dla innych była księgą świętą. Ludzie są omylni i słabi.

Niepowodzenia tworzą ludzi albo ich łamią.

Niepewność jest taka smutna i wystawia na ciosy, a wątpliwości rozdzierają ciało równie mocno jak katowskie obcęgi.

Polish the young woman’s ego like wax on a wood floor, Shinola on shoes, spit on an apple.

POLISH your MIND to reflect the shimmering BEAUTY of your WORDS and ACTIONS.

On the way out through the steel door, as I held Makenzie in my arms, I wondered if she could use her "Dorothy shoes" to take us safely home, if I just held on to her tightly. Then I asked myself: Where is home, really? I hoped that now I would know.

Polish the mirror of your heart until it reflects every person's light.

Popatrz jeno. Kościół, karczma, bordel, a w środku między nimi kupa gówna. Oto parabola ludzkiego żywota.

Powiedz mi, Tool, o czym myślisz najczęściej? Imass wzruszył ramionami. – O bezcelowości, przyboczna. – Czy wszyscy Imassowie o niej myślą? – Nie. Większość w ogóle nie myśli. – A to dlaczego? Przechylił głowę. – Dlatego, że to bezcelowe, przyboczna.

Polish people wear their wedding ring on the right hand, you could say it is different but on the other hand, it is not that different.

The cloud is my sister, the wind a brother to me.

Przyjaciele moi i przyjaciółki! Nie odkładajcie na później ani piosenek, ani egzaminów, ani dentysty, a przede wszystkim nie odkładajcie na później miłości. Nie mówcie jej "przyjdź jutro, przyjdź pojutrze, dziś nie mam dla ciebie czasu". Bo może się zdarzyć, że otworzysz drzwi, a tam stoi zziębnięta staruszka i mówi "Przepraszam, musiałam pomylić adres..." I pstryk, iskierka gaśnie

Przytacza (profesor psychologii Krystyna Skarżyńska) badania Janusza Grzelaka i Bogdana Wojciszke, że Polacy traktują narodowe cierpienia jako rodzaj specjalnego wkładu czy inwestycji, za które należy im się od świata więcej niż innym. "Uważamy się za wyjątkowych, przypisujemy sobie moralne zasługi i szczególny wkład w losy świata. Badania wykazują, że ludzie tak myślący szczególnie łatwo akceptują zabijanie niewinnych".

Some of the most polished ideas are discovered through healthy, honest debate, so if you don't argue with yourself every once in a while, other people will gladly point out if, in any sense, you missed a spot.

Stalker. Dokładnie tak ich sobie wyobrażał – z opowiadań ojczyma i historyjek straganiarzy. Poplamiony i miejscami osmalony skafander ochronny, długa ciężka kamizelka kuloodporna, potężne bary, na prawym ramieniu niedbale zarzucona potężna bryła erkaemu, z lewej, na podobieństwo bandoletu, zwisa pobłyskująca smarem taśma z nabojami. Masywne sznurowane buty, wpuszczone do środka spodnie, na plecach przepastny płócienny plecak. Stalker zdjął okrągły hełm specnazu, ściągnął gumową maskę przeciwgazową i, zaczerwieniony, mokry, rozmawiał o czymś z dowódcą posterunku.

The voice was full of satisfaction with the things we had achieved, sadness for the life we had left behind, and hope for the unknown future. I could feel my heart beating strong and fast under my right hand. I wondered if anyone else could hear the beating of my heart. It felt like the integrated pulse of many hearts beating steadily together in this room at that very moment.

There is one thing I like about the Poles—their language. Polish, when it is spoken by intelligent people, puts me in ecstasy. The sound of the language evokes strange images in which there is always a greensward of fine spiked grass in which hornets and snakes play a great part. I remember days long back when Stanley would invite me to visit his relatives; he used to make me carry a roll of music because he wanted to show me off to these rich relatives. I remember this atmosphere well because in the presence of these smooth−tongued, overly polite, pretentious and thoroughly false Poles I always felt miserably uncomfortable. But when they spoke to one another, sometimes in French, sometimes in Polish, I sat back and watched them fascinatedly. They made strange Polish grimaces, altogether unlike our relatives who were stupid barbarians at bottom. The Poles were like standing snakes fitted up with collars of hornets. I never knew what they were talking about but it always seemed to me as if they were politely assassinating some one. They were all fitted up with sabres and broad−swords which they held in their teeth or brandished fiercely in a thundering charge. They never swerved from the path but rode rough−shod over women and children, spiking them with long pikes beribboned with blood−red pennants. All this, of course, in the drawing−room over a glass of strong tea, the men in butter−colored gloves, the women dangling their silly lorgnettes. The women were always ravishingly beautiful, the blonde houri type garnered centuries ago during the Crusades. They hissed their long polychromatic words through tiny, sensual mouths whose lips were soft as geraniums. These furious sorties with adders and rose petals made an intoxicating sort of music, a steel−stringed zithery slipper−gibber which could also register anomalous sounds like sobs and falling jets of water.

Wdzięczność ma najkrótszą pamięć ze wszystkich ludzkich uczuć.

The writing style which is most natural for you is bound to echo the speech you heard when a child. English was the novelist Joseph Conrad's third language, and much of that seems piquant in his use of English was no doubt colored by his first language, which was Polish. And lucky indeed is the writer who has grown up in Ireland, for the English spoken there is so amusing and musical. I myself grew up in Indianapolis, where common speech sounds like a band saw cutting galvanized tin, and employs a vocabulary as unornamental as a monkey wrench. In some of the more remote hollows of Appalachia, children still grow up hearing songs and locutions of Elizabethan times. Yes, and many Americans grow up hearing a language other than English, or an English dialect a majority of Americans cannot understand. All these varieties of speech are beautiful, just as the varieties of butterflies are beautiful. No matter what your first language, you should treasure it all your life. If it happens not to be standard English, and if it shows itself when you write standard English, the result is usually delightful, like a very pretty girl with one eye that is green and one that is blue. I myself find that I trust my own writing most, and others seem to trust it most, too, when I sound most like a person from Indianapolis, which is what I am. What alternatives do I have? The one most vehemently recommended by teachers has no doubt been pressed on you, as well: to write like cultivated Englishmen of a century or more ago.

Uczeni wyliczyli, że jest tylko jedna szansa na milion, by zaistniało coś tak całkowicie absurdalnego. Jednak magowie obliczyli, że szanse jedna na milion sprawdzają się w dziewięciu przypadkach na dziesięć.

Tymczasem wszyscy doskonale wiemy, że magia świąt z telewizora ma tyle wspólnego z prawdziwym życiem, co student z pieniędzmi.

A make-up artist I know polished her Oscar and it lost its lustre. But if you don't polish it, it doesn't tarnish.